Zelf wasmiddel maken. Een haalbaar plan?
Al geruime tijd maak ik me (gelukkig samen met vele anderen) zorgen over ons milieu, onze leefomgeving. Vooral het overweldigende aantal en soort producten dat in ons huis staat, baren me zorgen.
Hebben wij deze echt nodig? Hoe kan onze dierbare planeet al die afval blijven verwerken? Wat kan ik doen? Kan ik iets zelf maken?
Wanneer we ons informeren vinden we tal van gelijkgestemde zielen die deze vraag hebben omgezet in praktisch werk. Het is niet eens zovele jaren geleden dat we aan afvalscheiding gingen doen. Nu vinden we dit heel normaal. Gelukkig maar!
Dit betekent dat veel werk van bovenaf moet gebeuren. Om dit te steunen proberen we op de juiste partij te stemmen en hopen dat een deel van ons belastinggeld gebruikt wordt ten voordele van het milieu.
Helaas is de vrije markt economie (voorlopig) het dominante systeem in onze maatschappij en wordt misbruikt om vooral meer te verkopen en zo hogere winsten te maken.
De reclame leert ons dat we oneindig veel nodig hebben.
Eigenlijk probeer ik al heel lang (je kan echt wel spreken van jaren) mijn best te doen om zo weinig mogelijk afval te verspillen bij het maken en gebruiken van ons eten.
En nu stijgt het schaamrood me naar de wangen. Want ik ben er tot hiertoe nooit volledig in geslaagd dit te doen. Het lukt me beter wanneer ik vakantie heb, maar dan nog is het niet gemakkelijk.
Eén van de redenen hiervan is dat ik eigenlijk gewoon niet zo graag kook en samen aan tafel zitten belangrijker vind dan hetgeen op onze borden ligt.
Bovendien ben ik door mijn hooggevoeligheid ’s avonds toe aan afsluiting en dit vind ik jammer genoeg niet in het gezellig-eten-maken-paradijs.
Een paar maanden geleden heb ik mijn gezichtsveld verruimd (ja zeg gerust eindelijk!). We hebben immers nog tal van andere producten gehamsterd dan enkel eten en lekkernijen.
Op dezelfde dag gemaakt
Mijn eerste gedachte overzicht stopte bij jawel… tandpasta. Dat we onze tanden moeten verzorgen staat als een paal boven water. En dit niet in het minst omwille van de ‘moderne’ eetgewoonten.
Maar dat we dit verzorgen moeten doen met de pasta die op de markt verkrijgbaar is? Hoe heeft men ons in hemelsnaam zover gekregen? Is dit niet te vereenvoudigen? Moeten wij om de zoveel tijd daadwerkelijk zonder andere mogelijkheid een lege tube en een prachtig doosje weggooien?
Zo ging ik op zoek en kwam bij aan bij een recept op internet (www.aromatherapie-info.com/tandpasta-recept.html). Graag wilde ik ook ineens iets anders uitproberen. En dit is vloeibaar wasmiddel geworden. (www.aromatherapie-info.com/zelf-wasmiddel-maken.html). Gelukkig voor mij hoef ik dus zelf het warm water niet uit te vinden.
Ingrediënten zijn voor tandpasta: kokosolie (100% pure coconut oil), natriumbicarbonaat (baking soda, maagzout, zuiveringszout), zeezout en etherische olie (eucalyptus)(voor verhoudingen zie website hierboven vermeld)
Ingrediënten voor vloeibaar wasmiddel zijn: water, marseille zeep en etherische olie (voor verhoudingen zie website hierboven vermeld)
Deze voormiddag vertrok ik naar de natuurwinkel om de ingrediënten te kopen. Eigenlijk viel de totale rekening (33,59 euro) me tegen en ik hoopte dat hetgeen ik hiervoor had genoeg zou zijn om vele keren product aan te maken.
Bovendien moest ik het zuiveringszout nog bij de apotheek gaan halen en kwam er nog 3,40 euro bovenop.
En zo ging ik om 11u aan de slag en wilde ik klaar zijn om 12u.
Het was een gesmos. Vooral de klomp marseille zeep (voor het wasmiddel) vormde een uitdaging om hiervan 40 gram vlokken af te schillen. Eerst gebruikte ik een kaasrasp, dan een dunschiller en uiteindelijk zelfs onze vleesmachine.
Met deze laatste lukte het heel goed, maar de machine hing wel vol zeepresten.
Wanneer ik een beetje geduld had gehad, zou het ook wel gegaan zijn met de rasp en dunschiller. Ik wist echter niet hoelang het zou duren eer ik 40 gram had gemaakt en dit viel uiteindelijk best mee.
De meevaller was dat alles in een wip proper kon gemaakt worden. Ik werkte immers met zeep, dus een warme vochtige vaatdoek deed al het nodige.
Na het werk ben ik aan het rekenen geslagen in een excel blad. De tandpasta kost bij schatting 1 euro tegenover dezelfde portie in de winkel 1,80 euro. Geen megaverschil tenzij de milieu afvalbesparing een heel grote quota krijgt en dit is onmiskenbaar het geval!!!
Het wasmiddel is bovenop de afvalbesparing wel een financieel succes. 2,5 liter zelfgemaakt vloeibaar wasmiddel kost bij schatting 1,03 euro, terwijl je voor dezelfde hoeveelheid Omo Active bij Colruyt vandaag 8,33 euro betaalt.
Mijn plan bestaat er nu in om deze twee op het eerste zicht goed gelukte eindproducten eerst zelf uit te testen. Wanneer code groen gegeven wordt, ga ik nog meer van soortgelijke producten maken en testen.
Hier en daar zal ik staaltjes uitdelen samen met het recept om mensen aan te moedigen dezelfde poging te ondernemen. Hebben ze hier geen zin in, niet getreurd, met een uiterst kleine winstmarge zal ik het voor hen doen.
Wat mij het meest verbaasde was dat ik dit soort werk eigenlijk wel graag doe. Nochtans stond ik ook in de keuken. We zullen dus nog moeten afwachten of dit een volhoudertje wordt.
Tot slot nog veel lachende gezichtjes en een grote mildheid tegenover mijn eigen hooggevoeligheid die me dikwijls aanspoort om iets te ondernemen met heel veel enthousiasme en waarna ik toch weer de interesse verlies. Het zij zo. Ik heb mijn best gedaan en het was leuk.
Ik hoop echt dat dit verhaal een vervolg krijgt, al is het niet bij mezelf, dan toch bij iemand die ik heb kunnen inspireren?
Comments